دسته‌بندی کبوتران و ویژگی‌های آن‌ها

کبوتران را می‌توان به سه گروه تقسیم کرد:
-کبوتران وحشی(چاهی-صحرایی)؛
-کبوتران خانگی؛
-کبوتران نامه‌ بر.

کبوتران وحشی

دسته‌ای از کبوتران هستند که به صورت گروهی در شهرها و حومه شهر دیده می‌شوند و بعد از بلوغ(حدود 8 تا 12 ماه پس از تولد بسته به نژاد) با انتخاب جفت، زاد و ولد حیرت انگیزی می‌کنند که در نوع خود جالب است.

عموماً کبوتران وحشی، خاکستری و گاه سیاه خاکستری هستند که با آمیخته شدن با نسل کبوتران خانگی که وحشی شده‌اند، اینگونه کبوتران را با تلفیقی از رنگ‌های کبوتران وحشی و خانگی می‌توان شناخت.

مانند همه گونه‌ها 2 تخم می‌گذراند و بعد از 14 تا 19 روز(بسته به شرایط محیط) جوجه‌ها به دنیا می‌آیند و تا دو روز از نوعی شیر مخصوص(پرنده محتویات معده را که کاملاً آسیاب شده و با آب مخلوط کرده، به نوعی شیره تبدیل می‌کند) جوجه‌هایش را تغذیه می‌کند.

نوع نر پرنده، معمولاً بزرگتر به لحاظ جثه و حجم جمجمه از نوع ماده، قابل شناسایی است.

نوع ماده با جثه‌ای کوچک‌تر و نوکی درازتر از نوع نر قابل شناسایی است.

کبوتران خانگی

کبوتران خانگی به علت تغذیه مناسب و شرایط استراحتگاه(از لحاظ جثه) از همنوعان وحشی خود بزرگترند.

کبوتران خانگی را معمولاً آموزش می‌دهند تا خانه صاحبش را مرکز قطب نمای درونی خود قرار دهد و به اصطلاح جلد شود.

برای جلد کردن کبوتر، معمولاً پرهای کبوتر را(به غیر از شه پر) می‌برند(قیچی می‌کنند) و مدتی بسته به خصوص نژاد حیوان نگهداری می‌کنند تا قطب نمای درونی حیوان تغییر مرکز داده و خانه جدید را مرکز قطب نما کند.

کبوتربازان خاطرات فراوانی از کبوترانی دارند که بعد از سال‌ها به خانه قبلی خود بازگشته‌‎اند و هیچگاه این قطب نما تغییر نکرده است.

اساساً نژاد کبوتران اصیل را در ظاهر جمجمه و میزان وفاداری(جلد بودن) به اولین خانه می‌دانند.

کبوتر نامه بر

از لحاظ جثه دو نوع هستند که گونه اول جثه‌ای بسیار بزرگتر از کبوتران چاهی و خانگی دارد و پاهای بزرگ و قرمز شفاف از ویژگی‌های خاص این نوع است که رفته رفته در خطر انقراض قرار گرفته است.

گونه دوم کاملاً شبیه به کبوتران وحشی است و فقط توانایی دو قطبی بودن را دارد.

یعنی حیوان بر اثر آموزش توانایی دارد که دو نقطه چغرافیایی را مرکز قطب نمای خود قرار داده و از یاد نبرد.

کبوترها لانه خود را بر درخت و یا روی زمین و یا در ساختمان‌ها می‌سازند.

به ندرت اتفاق می‌افتد کبوترها درون تنه درختان یا داخل سوراخ‌های زمین آشیانه بسازند.

طرز لانه ساختن آن‌ها بسیار ساده است.

کبوترهای ماده حداکثر 2 و حداقل یک تخم می‌گذراند و رنگ تخم بیشتر کبوترها سفید است.