قناری صدها سال است که محبوبترین پرندهی خانگی به شمار میرود و به بیش از 200 گونه نژادگیری شده است.
خصوصیات قناری
قناری پرندهای است که نباید به او گفت چکار کند و چکار نکند.
قناری بعنوان یک پرندهی خانگی ریشههای عمیقی در روحیات آمریکایی دارد، شاید بخاطر ردیابی گازهای مضر در معادن ذغال سنگ توسط آنها در قرن 18 و اوایل 19 یا استفاده از آنها بعنوان شخصیت کارتونی زرد رنگ توییتی باشد.
دلیلش هر چه که باشد قناری در میان افرادی که پرندهای نگه میدارند صدها سال است که محبوبیت زیادی دارد.
این پرنده به بیش از 200 گونه نژادگیری شده است و همانند سگها هرکدام ویژگی ظاهری یا مهارت خاصی دارند.
اما با وجود تمام محبوبیت این پرنده در طول قرنها، به نظر میرسد که این پرنده توسط طوطیها کمی به کنار گذاشته شدهاند و طوطی امروزه پرندهی خانگی جدیدی برای افراد زیادی است.
طوطی بعنوان یک پرندهی دستی شناخته میشود اما قناری اینگونه نیست.
محل زندگی
قناری بخاطر محل اقامتش در جزایر قناری به این نام خوانده میشود.
این جزایر نام سگهایی هستند که توسط ساکنین جزیره نگهداشته میشدند بخصوص پس از نام لاتین سگ که کنیس بود.
قناریهای اولیه چیزی جز یک فنچ سبز رنگ نبودند و فقط صدای آواز انها خاص بود.
اروپاییها عاشق آواز این پرنده شدند و در اواخر قرن 15شروع به واردات آنها کردند.
سرانجام اروپاییها اقدام به نژادگیری این پرنده کردند و روی گونههای کوچک آنها سرمایه گذاری کردند و گونههایی از این پرنده را پرورش دادند که به ندرت شبیه گونههای امروزی یا اجدادشان در حیات وحش بودند.
مراقبت و تغذیه
گرچه قناری پرندهای است که بصورت انفرادی زندگی میکند اما در اواسط فصل جفتگیری نیاز به یک جفت دارد و برخی از قناریها فقط به جفتگیری علاقه نشان میدهند و به چیزهای دیگر علاقهای ندارند.
بعضی از آنها بطور خشمگینی به جفت خود میچسبند. در خصوص رفتارهای جفتگیری، قناری مثل ساعتی میماند که نور خورشید به آنها نشان میدهد چه زمانی وقت لانه سازی است.
این رفتار غریضی برای قناریهای خانگی که نورهای مصنوعی در اطرافشان زیاد است خوب نیست.
لانه سازی برای همهی پرندهها عامل مهمی است تا آنها را سلامت نگهدارد اما لانه سازی مناسب برای قناری بسیار ضروری است تا او را خوشحال نگاهدارد تا بتواند باز هم آواز بخواند.
همچنین هر قناری باید قفس خودش را داشته باشد در غیر اینصورت سرانجام خوبی نخواهد داشت.
قناریها به قلمرو خود اهمیت میدهند و دوست ندارند لانهی خود را با پرندهی دیگری تقسیم کنند.
در صورت مراقبت از آنها قناری تا 14 سال هم زنده میماند.
دانههای مخصوص پرندگان برای نگهداشتن قناری در وضعیت جسمانی مناسب کافی نیست. آنها نیاز به مکملهای غذایی مناسب دارند.
رفتار و شخصیت
علاقمندان به قناری جزء پرشورترین افراد هستند. آنها به چیزی بیش از کمی ذوق نیاز دارند تا بتوانند بر صدها نوع قناری با خصوصیات خاص خودشان مسلط شوند.
بخاطر سه ویژگی صدا، رنگ و ظاهر قناری از آنها نژادگیری میشود اما جنس مادهی این پرنده در هر نوعی نمیتواند بخواند.
قناریهایی با توانایی خواندن برای تولید خوانندههای با مهارت نژادگیری میشوند.
خیلی از آنها برای خواندن آهنگی مخصوص نژادگیری میشوند تا بتوانند در مسابقات بین قناریان شرکت کنند.
قناریهای رنگی بخاطر رنگشان نژادگیری میشوند و میتوانند از غذاهایی با رنگدانههای رنگی مصنوعی تغذیه کنند تا رنگشان افزایش پیدا کند.
قناری قرمز و زرد از محبوبیت بیشتر در این میان برخوردار هستند.
گونهای از قناریها بخاطر داشتن ویژگیهای خاص جسمانی مثل نوع خاص مو نژادگیری میشوند.
صدا
بسیاری از افراد تازه کار قناری را بخاطر صدای زیبایش میخواهند نه به خاطر زیبایی خیره کننده یا حد متوسطی از آواز خواندن.
پیدا کردن یک قناری خوش صدا کاری دشوار است و نیاز به مهارت و تجربه دارد.
زمانی که قناری 6 ماهه میشود میتواند آوازهای زیبایی را در زمانی طولانی بخواند.
متخصصین میگویند که قبل از خریدن قناری به آواز این پرنده گوش کنید یا با فرد با تجربهای مشورت کنید.
مادهها هم میتوانند بخوانند اما نه به خوبی قناری نر و نه غالباً.
سلامتی و شرایط کلی جسمانی
قناری مستعد ابتلا به عفونت کنه از جمله کنههای کیسه هوا (که در سیستم تنفسی پرندگان پیدا میشود)، کنههای پوسته پوسته (که باعث پوسته پوسته شدن اطراف منقار چشم و پای پرندگان میشود)، کنهی پر و کنهی قرمز (کنههای شبانه که در طول شب حرکت میکنند و از خون تغذیه می کنند).
عفونتهای کنه اگر زود تشخیص داده شود قابل درمان است پس به محض مشکوک شدن به اینکه قناریتان ممکن است کنه داشته باشد در درمان آن سریع عمل کنید.
آبله ی قناری ویروسی است که توسط پشهها به قناری انتقال مییابد و تهدید جدی برای قناریها به شمار میرود.
به خصوص قناریهایی که در فضای بیرونی خانه هستند زیرا که میزان عفونت در طول ماههای تابستانی بیشتر رخ میدهد.
داشتن یک قناری
قناری در بسیاری از مغازههای فروش قناری در دسترس هستند.
آنها در سازمانهای حمایت از پرندگان کمتر پیدا میشوند.
این سازمانها بیشتر روی گونههایی از طوطیها تمرکز دارد که بیخانمان هستند.