مرغ عشق پرندهای از خانواده طوطیان است و مانند اغلب پرندگان زینتی از قارهی استرالیا به دیگر کشورها منتقل شده است.
مرغ عشق حیوانی اجتماعی است و تواناییهای بالایی دارد.
این پرنده در رنگهای سبز، آبی، سفید، زرد و مخلوطی از این رنگها در بازار عرضه میشود.
این حیوان توانایی تقلید صدا را هم داراست و میتوان تا حدودی به او صحبت کردن را هم آموخت.
اعمال و حرکات عاشقانهی جفتها، وابستگی آنها به هم، توانایی دست آموز کردن پرنده، آواز این حیوان، اجتماعی بودن آنها و … باعث جذب طرفداران زیادی برای این پرنده شده است.
این پرنده، اولین بار توسط زیستشناسی به نام سرجان گلد در سال 1840 به انگلستان برده شد.
موج تقاضا برای این پرنده موجب شد تا کشتیهای زیادی دست به کار انتقال این پرندگان به اروپا، بخصوص انگلستان، هلند و بلژیک بزنند.
کشتیها مرغ عشقها را در دستههای چند ده هزارتایی حمل میکردند.
در طول سفر چند هفتهای، فقط تعداد اندکی از آنان سالم به اروپا میرسیدند.
به زودی این پرنده اهلی شد و از طریق انگلستان به تمام دنیا منتقل شد.
مرغ عشق اهلی حیوانی خجالتی است لیکن اگر از هنگام تولد با انسان خو بگیرد میتواند دستآموز شده و حتی مانند اکثر انواع طوطیها تا حدودی سخن گوید.
مرغ عشق اهلی، اندکی از همنوعان وحشی خود بزرگتر است.
طول بدن این پرنده بین 16 تا 20 سانتیمتر میباشد.
عمر انواع وحشی آن 10 تا 14 سال و عمر نوع اهلی آن اغلب کمتر از 5 سال است.
البته در میان مرغ عشقهای اهلی گاه عمر 11 ساله نیز مشاهده شده است.
این گونه از پرندگان کوچک که از لحاظ طبقهبندی توسط برخی زیستشناسان در رده زیباترین طوطیهای کوچک قرار میگیرند، از استرالیا و سرزمینهای آفریقایی به سایر نقاط جهان آورده شدهاند.
در طبیعت به کمک منقار قوی و شکل انگشتان پاهایش، دو انگشت رو به جلو دو تا رو به عقب به راحتی از شاخهها بالا میرود.
مرغ عشق حدوداً در 3 ماهگی بالغ میشود. برجستگی روی قاعده منقار در غالب پرندگان نر بالغ آبی روشن یا بنفش و در ماده بالغ قهوهای است.
البته این رنگ در نابالغین کاملاً مشخص نیست ضمن اینکه هنگام بیماری یا پیری رنگ به تدریج کم میشود.
مرغ عشق ماده در هر نوبت به طور متوسط 4 – 6 تخم میگذارد.
جوجهها 16-18 روز بعد از تخم بیرون آمده و 24 – 28 روز در لانه میمانند.
در طول این مدت جوجهها به شدت وابسته به مادر هستند.
منبع:پرورش پرندگان زینتی(جلال سالاری و مجید کلانتری)