تفاوت جنس نر و ماده مرغ مینا

نر و ماده مرغ مینا مقلدین خوبی هستند و پرنده خانگی ماده هم به خوبی پرنده نر قدرت حرف زدن و فراگیری کلمات و جملات را دارد.

اما عده‌ای اعتقاد دارند مرغ مینای نر سخنگوی بهتری است ولی در عوض مرغ مینای نر پس از 2 سال که به بلوغ رسید مست می‌شود و در صورت امکان از خانه به دنبال جفت فرار خواهد کرد.

طول عمر مرغ مینا

حداکثر 15 سال، در اواخر عمر پرها ریخته و رویش مجدد نخواهد داشت.

در این دوران هم به مانند دوران کوچکی به باد و سرما حساس هستند.

مرغ‌های مینای پیر را به ویژه در ماه‌های سرد بایستی در دمای معتدلی نگه داشت تا دچار لرزش و اشکالات تنفسی نشوند.

نکاتی در مورد جوجه مینا دقت کنید که یک مینای سالم در مدت شش هفته یا اندکی بیشتر پردار خواهد شد.

چشم‌های آن‌ها شفاف درخشان، مجاری بینی‌اش باز و شفاف و پرهای اطراف معقد تمییز می‌باشد.

پر و بال مینای نوزاد، تیره و مات بوده و پوست غبغبش محکم و زرد کمرنگ است.

مرغ مینا بر خلاف طوطی‌ها اصلاً خجالتی نیست و پیش روی غریبه‌ها و تازه واردها هم به راحتی صحبت می‌کنند.

حتماً تا به حال دیده‌اید که جوجه‌ی پرندگان مختلف کنار منقارشان زرد رنگ است، در این حالت کناره‌های منقار شل و نرم بوده و جوجه توانایی نوک زدن به زمین و دانه برداشتن را ندارد.

به خاطر همین است جوجه‌ی پرنده‌ای مانند گنجشک یا مرغ مینا یا … حتی پر و بال هم در آورده باشند و به این طرف و آن طرف هم بپرنده اما باز مادرشان غذا را در دهانشان می‌گذارد.

هنگامی که سن جوجه مرغ مینا از یک ماهگی گذشت قسمت‌های زرد رنگ ناحیه منقار از بین رفته و جای خود را به یک منقار قوی و سفت می‌دهند که روز به روز محکم‌تر می‌شود، در این حالت پرنده احساس جوانی و قدرت می‌کند.

مرغ‌های مینا حتی آن‌هایی که از اول با دست صاحب خود بزرگ شده‌اند، دوست ندارد که در دست گرفته شوند.

اما اگر مجبور شدید که یک مرغ مینا را دست بگیرید شب، هنگام تاریکی بهترین موقعیت است چون قدرت دید کمتری در تاریکی دارد.