در اینجا دو تا از بهترین نژادهای قناری یعنی قناری لانکشایر و قناری یورکشایر بررسی میشود.
قناری لانکشایر
دارای جثه بزرگ بوده و طول آن به 19 تا 23 سانتی متر میرسد.
ناحیه پشت سر آن صافتر از نورویچی و یورکشایر است و دو نوع کاکل دار و بدون کاکل دارد.
تنها رنگهای خالص آن رنگ زرد و به ندرت سفید است.
تصور میشود که برای اولین بار در ناحیه لانکشایر از نژاد هلندی بوجود آمده است و سر منشأ سایر نژادهای درشت انگلیسی مثل یورکشایر میباشد.
قناری یورکشایر
جزء قناریهای درشت میباشد و طولش به 17 الی 19 سانتی متر میرسد.
برای اولین بار در سال 1870 از نژاد لانکشایر در انگلستان، بلژیک و نروژ بوجود آمده است.
سر آن گرد بوده و چشمها در مرکز قرار داشته و پرهای بالای چشم حالت ابروی پهنی را ایجاد میکند.
شانههای آن پهن و گرد است و از پشت سر تا انتهای دم در یک امتداد قرار میگیرد.
پرهای آن کوتاه ابریشمی پر پشت و چسبیده به بدن است.
این نژاد به خوبی جوجههایش را پرورش میدهد و نیازی به قناری پرستار(حمال) ندارد ولی باید توجه داشت که به خاطر جثه درشش باید قفس جفت گیری و لانه بزرگتری در اختیار او قرار داد.
در تغذیه جوجهها پرنده نر نسبت به پرنده ماده نقش مهمتری دارد و از اینرو میتوان به پرنده ماده اجازه داد تا 2 الی 3 دوره تخمگذاری کند و مسئولیت ادامه پرورش جوجهها را به جفت او واگذار کرد.
اما باید در نظر داشت که به پرنده مادهای که فقط یکسال دارد بیش از یک دوره اجازه تخمگذاری نداد.