اگر پرندگان کوچک شما به غذاهای تازه نوک میزنند، با آب تازه حمام میکنند و تحرک کافی دارند مطمئن باشید که سالم هستند.
آنها معمولاً علاقمند به برقراری ارتباط عاطفی هستند لذا اگر تنها یک مرغ عشق دارید حتماً هرروز وقتی را برای پرداختن به او بگذارید.
پس از مدتی مشاهده خواهید کرد که شما را به خوبی میشناسد و حتی در بیرون قفس به راحتی روی انگشت شما مینشیند.
همواره به بدن، منقار، پاها و دیگر قسمتهای مرغ عشق خود دقت کنید.
یک مرغ عشق سالم همواره آنها را تمیز نگه میدارد و این میتواند خود نوعی کنترل سلامت این پرنده زیبا باشد.
این پرنده در قفس با دانههایی مثل ارزن و کتان تغذیه میشود و غذاهای مکمل هم مثل تخم مرغ، سبزیجات و برخی میوهها برای سلامتی آنها لازم است.
در مورد نگهداری این پرنده خانگی هم باید گفت که چون پرندگان اجتماعیاند میتوان گروهی از آنها را درون یک قفس بزرگ نگهداری کرد ولی یک قفس متوسط برای نگهداری یک جفت از آنها کافی است.
برای فهمیدن جنس نر و ماده این حیوان بهترین گزینه توجه به پوستی است که در بالای منقار قرار دارد، (سوراخهای بینی نیز در این قسمت قرار دارد) میباشد.
در نوع نر، رنگ این پوست آبی تیره و یا بنفش است اما در نوع ماده آبی بسیار روشن با هالهای سفید در اطراف سوراخهای بینی (بالاخص در مادههای جوان)، قهوهای یا متمایل به قهوهای است.
رنگ آبی این پوست در نوع نر همواره مشخص است.
البته در نرهای مریض و یا پیر این رنگ مات شده و ترکهایی در آن دیده میشود، اما رنگ این پوست در مادهها متغیر است.
در موقع تخمگذاری و در جوانی صاف و روشنتر است و پس از این مدت تیرهتر و چروکدار میگردد.