مرغ مینا نه تنها در ردیف بهترین پرندگان مقلد صدا قرار دارند، بلکه بازیچههای خوبی نیز محسوب میشوند.
یکی از دلایل قابل اعتماد بودن مرغ مینا از نظر بازیچه بودن، اینست که جوجههای آنها عمدتاً توسط انسان با دست تغذیه میشوند و بزرگ میشوند.
در واقع در کشورهای موطن مرغ میناها، صادرکنندگان ترجیح میدهند که جوجهها را با دست تغذیه کنند و در حالت کاملاً اهلی آنها را حمل و نقل و صادر کنند.
در فروشگاههای پرنده، فصل وفور عرضهی میناها معمولاً از اواخر آوریل یا اوایل ماه می شروع میشود و در ماه سپتامبر خاتمه مییابد.
بنابراین میزان وفور مرغ میناها در بازار در فصول مختلف متفاوت است.
بیشتر واردکنندگان سعی میکنند در فصل فراوانی تعداد بیشتری از آنها را وارد کنند تا وقتی شب عید(عید مسیحی) امکان واردات آنها کم میشود، ذخیره کافی برای بازار شب عید داشته باشند.
اما غالباً تنظیم بازار به این طریق ممکن نمیشود، پس اگر قصد خرید مینا دارید، بهتر است در تابستان یا اوایل پاییز اقدام به خرید آن کنید.
به علاوه میناهای موجود در این دوره هم جوانترند، هم قابلیت تربیت آنها سادهتر است و هم معمولاً با قیمت کمتری قابل خرید هستند.
به هر حال شما باید مینا را قبل از 6 ماهگی خرید کنید تا با حداقل تلاش و زحمت، بتوانید با توجه به عمر 25 ساله آن، مینای قابل تربیتی را به دست آورید.
در مقایسه با دیگر پرندگان قفسی، جوجه میناهای 6 تا 8 ماهه هیچ جذابیت و قشنگی ندارند، اما استعداد یادگیری بالای آنها، نقص رنگ و شکل آنها را جبران میکند.
در حقیقت، توانایی کم نظیر میناها در تقلید حیرت انگیز صدای انسان، موجب شده است که این پرندگان در سرتاسر جهان، در شمار مشهورترین پرنده خانگیمورد علاقه مردم قرار گیرند.
همچنین جنس نر و ماده میناها، از قابلیت مشابه در تقلید صدای انسان برخوردارند.
گونه گراکولا رلیجیوزا مینا، دارای 10 زیر گونه است که در منطقهی وسیعی از هندوستان تا نواحی جنوبی آسیا، اندونزی و فیلیپین پراکندگی دارند.
یکی از دلایل شهرت یافتن میناها در کشورهای غربی، این بود که پس از جنگ جهانی دوم، نیروهای نظامی غربی که در کشورهای شرقی بودند، در راه بازگشت، این پرنده را با خود به وطن آوردند.
بسیاری از زیرگونههای میناها دارای ارقام متفاوتی هستند.
میناها دارای سه زیر گونهی مشهور به قرار زیرند که با هم ارتباط نزدیکی دارند:
1-مینای هندی بزرگ آسام
2-مینای هندی کوچک
3-مینای جاوا
در سه زیرگونه فوق، لاپت در مینای کوچک هندی بزرگتر از گونهی آسام است، در حالی که زیرگونه آسام از نظر جثه بزرگتر از مینای کوچک هندی است.
البته زیرگونه جاوا علی رغم این که جثهای بزرگتر از دو زیر گونه دیگر دارد، ولی اندازهی لاپت در آن متوسط است.