رنگ و اندازه و شکل ظاهری مرغ مینا

مرغ مینای معمولی سر و گردنی سیاه رنگ و پشت و سینه آن قهوه‌ای رنگ و در هنگام پرواز لبه‌های دم و زیر بال‌ها به رنگ سفید دیده می‌شوند.

منقار و پاها و پوست پشت چشم‌ها به رنگ زرد است.

رنگ پر مینای ماده همانند مینای نر است اما جثه کوچکتری دارد و رنگ پر و بال آن کم رنگ‌تر است.

این پرنده بر خلاف بسیاری از پرندگان به جای جهیدن بر روی زمین راه می‌روند.

لکه‌های زرد موجود در پس سر مینای گوشواره‌ای در مینای معمولی دیده نمی‌شود و یا به صورت‌های دیگر و رنگ‌های دیگر ظاهر می‌شوند.

برای مثال در «مینای بانک» این لکه به رنگ پرتقالی است.

لبه‌های دم پرنده در گونه مینای معمولی به رنگ سفید است و در مینای دمگاه سفید، رنگ پرهای اطراف دم پرنده نیز به رنگ سفید است.

مرغ مینا گواشواره‌ای

به طور کلی رنگ پر و بال تمام انواع مینای گوشواره‌ای سیاه متالیک است که در صورت تابش نور به رنگ‌های ارغوانی رنگین کمان، فیروزه‌ای و یا سبز تیره در می‌آیند.

تمامی انواع مینای گوشواره‌ای، لکه‌های زردی در پشت و زیر چشم دارند که اندازه آن از گونه‌ای به گونه‌ای دیگر متفاوت است و رنگ آن از زرد تیره تا زرد روشن متفاوت است، به این لکه‌ها(گوشواره) می‌گویند.

تعداد این لکه‌ها معمولاً در پس سر دو عدد و در زیر چشم یک عدد می‌باشد و در برخی از گونه‎ها ممکن است که این لکه‌ها به یکدیگر متصل شده و لکه زرد بزرگی در پس سر پرنده تشکیل دهند.