ویژگی‌های طوطی پارکت کواکر چیست؟

مایه‌ی تأسف است که داشتن پاراکت کواکر در برخی از شهرها و ایالت‌ها غیر قانونی است زیرا که توانایی صحبت کردن این طوطی و هوش آن با طوطی‌های دیگر مثل طوطی آمازون و کاسکو که خیلی گران‌تر از آن هم هستند رقابت می‌کند.

حقایقی درباره‌ی این پرنده

پاراکت کواکر تنها طوطی است که لانه‌ی خودش را بر خلاف لانه سازی روی سوراخ‌های درخت می‌سازد و این لانه‌ها اغلب خیلی هم بزرگ هستند.

این طوطی زمانی که بسیار جوان است شروع به صحبت کردن می‌کند.

پاراکت کواکر یا طوطی کواکر(پاراکت مانک) اهل آمریکای جنوبی است و یکی از محبوب‌ترین طوطی‌ها بخاطر در دسترس بودنش، هزینه‌ی پایین و توانایی تقلید برجسته‌اش می باشد.

این پرنده‌ی باهوش و زیرک با اندازه‌ی 30 سانتی قادر است که از فلوریدای جنوبی تا شمال شرقی و میانه‌ی غربی آن کلونی‌هایی را ایجاد کند و خود را جزء زیبایی از مناطق آن نواحی قرار دهد.

اما در بعضی جاها به این پرنده به چشم افت نگاه می‌شود و داشتن آنها را غیر قانونی می‌دانند.

محل زندگی آنها

پاراکت کواکر اهل آرژانتین و کشورهای امریکای جنوبی و مناطق نیمه گرمسیری هستند.

این طوطی به راحتی با مناطق اطراف وفق پیدا می‌کند و به همین خاطر است که تعداد زیادی از آنها در آمریکای شمالی و همچنین اروپا هستند.

مراقبت و تغذیه

پاراکت کواکر به جویدن خیلی علاقه دارند و خیلی سریع ممکن است مبلمان را بجوند.

پس اسباب بازی‌های زیادی که قابلیت جویده شدن دارند را برای آنها تدارک ببینید و این گونه از داشتن یک طوطی کسل و ناراحت جلوگیری کنید.

این طوطی ذات خراب کار خود را به راحتی می‌تواند به یک ذات ارزشمند تبدیل کند.

طوطی کواکر وحشی سریع لانه سازی می‌کند و لانه‌های شبیه تنور با استفاده از شاخه‌های در هم تنیده و بصورت خیلی پیچیده‌ای درست می‌کند.

این طوطی بعضی مواقع علاقه‌ای به لانه سازی در جعبه‌های جفتگیری ندارند البته اگر شاخه‌هایی برای آنها در جعبه گذاشته شود جفتگیری می‌کنند.

آنها 6 تا 8 تخم می‌گذارند و البته معروفند که تا 13 تخم بارور می‌توانند بگذارند.

پاراکت کواکر اگر تحت شرایط خوبی باشند تا 30 سالگی می‌تواند زندگی کند.

رفتار و شخصیت این پرنده

یکی از بارزترین ویژگی‌های این پرنده از نام آن ناشی می‌شود و آن لرزیدن و جنبیدن است این پرنده به حالتی می‌جنبد که خیلی نرمال و عادی نیست و بیشتر اعصاب خورد کن است اما یک رفتار عادی برای این پرنده به شمار می‌رود.

این طوطی بسیار اجتماعی است و همنشینی با انسان‌ها یا طوطی‌های کواکر دیگر را دوست دارد. اگر تنها باشند ممکن است افسرده شوند.

یک جفت از این پرنده اگر در زمان جوجه بودنشان کنار هم گذاشته شوند به خوبی باهم ارتباط می‌گیرند اما هیچ وقت ارتباط خود با صاحبشان را از دست نمی‌دهند علی الخصوص اگر با همه‌ی اعضای خانواده در ارتباط باشند و روابط صمیمانه‌ای باهم داشته باشند.

صدای پاراکت کواکر

برخلاف نامشان، اصلاً ساکت و آرام نیستند. اگر فردی به صدا حساسیت داشته باشد باید برای داشتن این پرنده کمی بیشتر فکر کند.

سروصدای آنها می‌تواند حتی فردی که خواب بسیار سنگینی دارد را بیدار کند و باعث آزار و اذیت همسایه‌ها شود.

از جهت دیگر، این پرندگان صحبت کنندگان فوق‌العاده ای هستند و می‌توانند کلمات زیادی یاد بگیرند به خصوص اگر تنها نگهداشته شوند.

همچنین خیلی آموزش پذیری بالایی دارند و اگر با غذا یا تشویقشان انگیزه پیدا کنند حقه‌های زیادی هم یاد می‌گیرند.

این پرنده وقتی دستی شود بسیار مهربان خواهد بود و بعنوان یک پرنده‌ی خانگی خیلی مناسب است.

اغلب می‌توان یکی از آنها را که هنوز آموزشی به آنها داده نشده بدست آورید و با صبر و تحمل کم کم آموزشش دهید.

سلامتی و شرایط کلی جسمانی

بیشترین مشکل سلامتی که این طوطی در معرض آن قرار می‌گیرد کندن پرهایش و یا کبد چرب است که بخاطر رژیم غذایی پر چربی(رژیم غذایی فقط بر پایه‌ی دانه‌ها) ایجاد می‌شود.

یک رژیم غذایی خوب برای پارکت کواکر باید شامل گلوله‌های غذایی و میوه‌ی تازه و سبزیجات و غذاهای سالم موجود در سفره غذایی افراد باشد.

داشتن یک پاراکت کواکر

این طوطی اغلب به رنگ سبز آبی می‌باشد. قسمت زیرین بال‌ها رگه‌های آبی رنگ دارد و منقارش به رنگ شاخ است.

متمایزترین ویژگی آن صورت، گردن و سینه‌ی خاکستری رنگش است.

آنها بعنوان یک پرنده به اندازه‌ی متوسط در نظر گرفته می‌شوند و معمولاً با کونورها بخاطر رنگ و اندازه‌شان اشتباه گرفته می‌شوند.

اخیراً بعضی از این طوطی به رنگ‌های آبی و دارچینی هم دیده شده‌اند( یک سبز و زرد روشن).

ولی پیدا کردن این رنگ آنها خیلی سخت و البته خیلی گران است.

قسمت آبی رنگ آنها بسیار چشمگیر است و امروزه قیمت آنها رو به کاهش است.

بخاطر اینکه روی آنها تمرکز بیشتری شده و نژادگیری‌های بیشتری از آنها گرفته می‌شود اما باز هم برای پیدا کردنشان باید بیشتر تلاش کنید.

به دلیل اینکه این طوطی خیلی خرابکار است زمانی که در حیات وحش تشکیل کلونی می‌دهند، در برخی ایالت‌ها فروش یا داشتنشان غیر قانونی است.

همچنین قوانین ایالتی که ممکن است با پرنده‌تان به آنجا سفر کنید را هم بررسی کنید.

در ایالاتی که داشتن آنها جرم باشد دولت می‌تواند این پرنده را مصادره کند و به روشی بدون درد آنها را بکشد.