پر ریختن فرایندی است که پرنده خانگی در آن پرهای قدیمی و شکستهاش را با پرهای جدید جایگزین میکند.
ریختن و رشد دوبارهی پر
این اتفاق یک جا و در یک زمان نمیافتد. پرها در تمام نقاط بدن پرنده جایگزین میشوند و فقط چند تا با هم ممکن است بریزد و جایگزین شوند.
هیچ موقع یک نقطهی کامل و بدون پر را در بدن پرندهتان نخواهید دید اما ممکن است تقریباً تعداد زیادی پر را کف قفس و اطراف آن ببینید.
حتی شاید ببینید که پرنده پرهای جدیدش را نیز از میان شاه پرهایش بیرون میکشد.
این پرهای جدید و سفید همان رویههای کراتینهی پرها هستند و از پر تا زمانی که بیرون بیاید محافظت میکنند.
ریختن پر معمولاً فصلی اتفاق میافتد و یک بار در سال فقط رخ میدهد.
اما ممکن است برخی مواقع دو بار در سال هم رخ دهد.
همچنین پرنده اگر تمام طول سال ریختن پر را داشته باشد اصطلاحاً میگوییم ریختن پر ملایم دارد.
زمان ریختن پر توسط فصلی که در آن قرار دارد و مقدار نوری که روزانه دریافت میکند تعیین میشود.
نکات کلیدی در دوران پرریزی
ریختن پر ممکن است زمان پر استرسی برای پرنده باشد زیرا که تولید پر برای پرنده دردآور است و اگر پرنده تغذیهی خوبی نداشته باشد سلامتش به خطر میافتد.
ریختن پر و جایگزینی آن به پروتئین و ویتامین زیادی نیاز دارد.
یک پرندهای که در حال جایگزینی پر است به استراحت بیشتری نسبت به گذشته نیاز دارد.
ممکن است پرنده کمی بدخو هم شود که قابل درک است زیرا که پرهای جدید میتوانند به خارش بیفتند.
قناریها در طول این مدت دیگر آواز نمیخوانند.
بعضی از پرندهها رفتارشان تغییر نمیکند و ممکن است از شما بخواهند که به آرامی قسمتهای پرهای جدید که خارش ایجاد میکنند را در اطراف سر و صورتشان جدا کنید.
این مناطقی است که پرنده خودش به آنجا دسترسی ندارد و ممکن است یک پرندهی دیگر این کار را برایش انجام دهد.
اگر پرندهتان به شما اجازهی این کار را داد به آرامی سر رویهی کراتینی را خراش دهید تا پر بتواند بیرون بیاید.
پرنده ممکن است بخواهد که به آرامی روی سر و صورتش را بخارانید.