نام علمی:Diomedeidae
نوع: پرنده
رژیم غذایی: گوشتخوار
طول عمر تقریبی در حیات وحش: 50 سال
اندازه: پهنای بال:1.9 تا 3.5 متر
وزن تقریبی: 10 کیلوگرم
ویژگی پرنده آلباتروس
دیدن آلباتروس به هنگام پرواز بسیار شگفتانگیز است.
این پرندگان عظیم الجثهی پردار، بیشترین پهنای بال را در میان پرندگان دارند(تا 3.5 متر).
آلباتروس یکی از بزرگترین پرندگان در میان 24 گونهی مختلف است.
او با بالهای پهناور و قدرتمندش بر روی بادهای اقیانوسی به جلو پرواز میکند و گاهی تا چندین ساعت بدون استراحت و بال زدن به پرواز ادامه میدهد.
او همچنین بر روی آب شناور میشود، گرچه دراین حالت به خاطر وجود شکارچیان آبزی آسیبپذیر میشوند.
آلباتروس همانند برخی دیگر از پرندگان دریایی از آب شور مینوشد.
زاد و ولد آلباتروس
این پرندگان طول عمر زیادی دارند که به 50 سال میرسد.
آنها به ندرت بر روی خشکی دیده میشوند و تنها برای جفتگیری دورهم جمع میشوند که در آن زمان کلونیهای بزرگی را در جزایر دورافتادهای تشکیل میدهند.
هر جفت یک تخم میگذارد که به نوبت از آن پرستاری میکنند.
آلباتروسهای جوان، بسته به نوع گونه، ممکن است سه تا ده ماه در هوا پروازکنند و سپس برای 5 تا 10 سال خشکی را ترک میکنند تا زمانی که به بلوغ جنسی برسند.
بعضی از گونهها تا آخر عمر با جفت خودشان میمانند.
رژیم غذایی آلباتروس
پرنده آلباتروس به طور عمده از ماهی مرکب و ماهیهایی که به طور گروهی حرکت میکنند تغذیه میکند.
ولی در عین حال قادر به شناسایی ملوانان هستند به طوریکه کشتی آنها را دنبال میکنند، به امید آنکه به آنها غذا دهند یا از پسماند غذایشان تغذیه کنند.
آلباتروس جایگاه خاصی در افسانههای دریایی و خرافات دارند که یکی از معروفترین آنها در شعر ساموئل تیلرکلریج به نام “شعر ملوان پیر” (the rime of the ancient mariner) آمده است.
آلباتروس و انسانها
بعضی از گونههای آلباتروس به خاطر پرهایشان به شدت توسط شکارچیان شکار میشدند و در تولید انواع وسایل از جمله کلاه زنانه مورد استفاده قرار میگرفتند.
آلباتروس Layson برای شکارچیان بومی دریاهای شمال بسیار مهم بود.
حفاری در زیستگاه اسکیموها و بومیهای جزایر الوسن منجر به کشف استخوانهای آلباتروس شد.
این کشف نشان داد که پرندگان، بخش مهمی از رژیم غذایی در آن مناطق بودند.